Bir ülkenin ihtiyaç duyduğu nitelikli işgücünün yetiştirilmesinde yükseköğretim sistemi hayati bir öneme sahiptir. İyi tasarlanmış bir eğitim sistemi genç nüfusa sahip olmayı avantaj haline dönüştürebilirken aksi durumda genç nüfus fazlalığı bir tehdit olabilmektedir. Türkiye'de yükseköğretim sistemi kıt kaynakların etkin kullanımı açısından önemli sorunlara sahiptir. Ülkemizde eğitim planlamasının iyi yapılmaması sebebiyle bazı alanlarda piyasanın talebinden fazla mezun verilmekte, bazı fakültelerde aşırı kapasite yaratılmaktadır. Özellikle bazı mühendislik ve sağlık bilimleri alanları ile meslek yüksek okulları bu bakımdan sorunludur. Türkiye'deki yükseköğretim sisteminin diğer bir eksikliği de mezunların işgücü piyasasının istediği temel bilgi ve becerilere yeterince sahip olmamalarıdır. Şüphesiz yükseköğretim sadece işgücü piyasasına eleman yetiştirmek için yapılmaz. Ancak işgücü piyasasının gerçekleri ile örtüşmeyen eğitim yapısı kaynakların israfı anlamına gelir. Bu açıdan ülkemiz eğitim sisteminin yeniden gözden geçirilmesi gerekmektedir. Piyasanın taleplerine daha duyarlı bir eğitim sistemi mikro anlamda kişisel refahı arttıracağı gibi makro manada da ülkemizin uluslar arası rekabet edebilirliğine ve kalkınmasına olumlu katkı sağlayacaktır.