Türk yükseköğretimi, 30 yıllık bir tarihsel geçmişe sahip olan ve olağanüstü bir siyasal dönemin bir mirası olan 2547 sayılı yasa ile düzenlenmiştir. Söz konusu yasanın yerini ikame edecek olan yasanın yapım sürecine eşlik eden siyasal koşulların bir fırsata dönüştürülmesi mümkündür. Bunun temin edilebilmesi öncelikle, yeni yükseköğretim yasa taslağının hukuksal kurgusunun inşâî bir akla dayanmasıdır. Metin/taslak, teorik kurgusundan dilsel yapısına kadar özgün ve mükemmel bir mimari ile tasarlanmalıdır. Yasa değişikliğinin özgün bir paradigmatik çerçevede yeni bir sistem kurgusu olması icap etmektedir. Sistemik bir dönüşümü temin edemeyecek düzeyde bir naiflikte olan taslak, bütün olarak bir yasa değişikliğini gerekli kılmayacaktır. Üniversite kavramını içeriksizleştirecek, amaçsal parçalanmaya yol açacak biçimde kurgulanmasının yaratacağı durum, bu süreçte dikkate alınmalıdır.