Bu çalışma fiziksel, psikolojik ve toplumsal etmenlerden kaynaklanabilen liselerde olduğu kadar üniversitelerde de bir sorun haline gelen devamsızlık davranışı ile ilgilidir. Çalışmanın amacı Cumhuriyet Üniversitesi'ne devam eden öğrencilerin devamsızlık tutum ve devamsızlık eğilimlerinin fakültelere ve öğrenim türüne göre nasıl farklılaştığını ortaya koymaktır. Bu amaç çerçevesinde araştırmacılar tarafından geliştirilen üç boyutlu Devamsızlık Tutum Ölçeği ve sekiz boyutlu Devamsızlık Eğilimi Ölçeği kullanılmıştır. Çalışmada Cumhuriyet Üniversitesi'nde 2013-2014 eğitim öğretim yılında öğrenim gören toplam 795 öğrenciye ulaşılmıştır. Araştırmanın analizinde öğrenim türüne göre farklılaşmayı test etmek için Mann Whitney-U testi ve fakültelere göre farklılaşmayı test etmek için ise Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre öğrencilerin devamsızlığa ilişkin tutumları öğrenim türüne göre farklılık göstermezken, devamsızlık eğilimleri ikinci öğretimlerde daha fazla gözlenmektedir. Fakültelere göre devamsızlığa ilişkin tutumlar “Okula Devamın Gerekliliği” alt boyutunda fakültelere göre farklılaşmaktadır. Devamsızlığa ilişkin eğilimleri ve eğilimin alt boyutları bakımından ders sorumlusu, dersin içeriği ve ulaşım problemi alt boyutları fakültelere göre farklılaşma göstermektedir. Araştırma sonucunda ders sorumlularının bilinçlendirilmesi, ulaşım problemlerinin ortadan kaldırılması, ders içeriklerinin öğrenciyi daha aktif kılacak ve dersi takip etmeye istekli hale getirecek şekilde planlanması şeklinde öğrencilerin devamsızlık davranışlarının azaltılmasına yönelik öneriler geliştirilmiştir.