Yükseköğretim, kâr potansiyeli yüksek, stratejik bir meta haline gelirken, yükseköğretimin tanımının hızlı bir şekilde değişmekte olduğu görülmektedir. Bu değişen bağlamda, artan bir şekilde metalaşmakta olan yükseköğretimin parçası olan tarafların da farklı konumlara geçtikleri görülmektedir. Hizmet sağlayıcısı konumuna geçen akademisyenlerin, öğrencilerin birer müşteri olarak ele alındıkları ‘Neoliberal Üniversite’de profesyonellik statülerini yitirmeleri söz konusudur. Bu durum, çalışmada ele alınacağı üzere, kurumlar, akademisyenler ve öğrenciler arasındaki ilişkinin dönüşümü çerçevesinde ortaya çıkmaktadır. Bu çalışma, İstanbul ve İzmir’de bulunan devlet ve vakıf (özel) üniversitelerinde çalışmakta olan 28 akademisyenle gerçekleştirilmiş niteliksel bir Doktora çalışmasının sonuçlarını, akademisyenin konumu temelinde ele almaktadır. Akademisyenlerin öğrencileri ile olan ilişkilerinin artan bir şekilde denetlendiği ve müşteri konumuna geçen öğrencilerin taleplerine ilişkin akademisyenlerin deneyimi temelinde bu çalışmada sunulacak olan vaka, yükseköğretimin değişen yapısına ilişkin tartışmanın ışığında yürütülecektir. Bu tartışma, akademisyenlik mesleğinin, ‘Neoliberal Üniversite’ çatısı altında geçirmekte olduğu değişime ilişkin daha geniş bir tartışmanın parçasıdır.